من یک دبیرم.تقریبا با ۳۰۰ دانش آموز در دو مدرسه!.
چند نکته‌ای می‌گویم...
نمی‌گویم از وویس‌ها و خطاهای زبانی_کلامی‌ای که دستمایه شده ...
می‌گویم ازشغل‌های جدیدم:
من بازیگر، کارگردان و فیلم‌بردار شده‌ام.
بارها و بارها فیلمی را می‌گیری اما اشکالی به وجود آمده و تو باید دوباره و ده باره ضبط کنی... حال آن‌که والدین فقط همان ۱۰ دقیقه فیلم را می‌بینند و نمی‌دانند پشت هر دقیقه‌ی آن چند سکانس خراب شده...
من گوینده‌ی رادیویی شده‌ام و وویس می‌فرستم... و قطع و وصل‌های دوباره و چند باره از صداهای ناخواسته‌ی کوچه و خیابان...
من معاون هم شده‌ام. باید حضور و غیاب کنم و دنبال دانش‌آموزانِ سرگردان در دنیای مجازی بگردم.
من کاراگاه هستم. باید کشف کنم کسی که دارد تایپ می‌کند دانش آموزم هست یا مادرش. این که وویس جواب را می‌فرستد از حفظ می‌گوید یا با زیرکی از روی جزوه و کتاب می‌خواند.
من اتفاقا پلیس فتا هم هستم، باید مراقب رفتار و کردار دانش‌آموزان، چت‌ها و فیلم‌ها و عکس‌هایی که می‌فرستند، باشم تا مورد نامربوطی از کلاس من درز نکند.
من پاسخگوی ۲۴ساعته هم هستم،
برای صبح هم که بیدار می‌شم و وقتی قبل از چای و صبحانه به گوشیم که سرمی‌زنم، صدها پیام و سوال برایم فرستاده شده که باید پاسخگوی آنها نیز باشم ...
بگویم از آزمون های آنلاینم، هزینه پرداخت می‌کنم تا دیجی شاد اجازه‌ی آزمون برام بده و سوالات را تایپ می‌کنم و لینک می‌فرستم برا بچه‌ها، اولا یکه می‌خورند که ببین ترفند معلمو، زمان کم میدم تا تقلب نشه، ولی اونم بچه‌ها می‌دونن پشت پرده چیکار کنند. بعد حالا گله و شکایت که... لینک وصل نمیشه، نت قطع شد، برام تکرار آزمون زده، حالا چی میشه؟... من خیلی خونده بودم آقا،
کاش فقط دغدغه‌ی انبوه درس‌ها در شاد بود... دانش‌آموزی که اصلا گوشی هوشمند ندارد و من به عنوان یک معلم نمی‌توانم به او فکر نکنم؛ ناشر هم می‌شوم. برای او و امثال او درسنامه و ماهنامه و مطالب در فِلَش آماده می‌کنم.
شما به عنوان یکی از اولیا می‌بینید یک فرزند را در مواجهه با چهار تا درس...!! اما من با ۸ کلاس و درمجموع ۳۰۰دانش‌آموز که هر کدام سوالی دارند و تو باید پاسخ دهی... یا تکلیفی ارسال می‌کنند که تو باید ساعت‌ها وقت بگذاری؛ خارج از زمان و اتمام کلاس برای بررسی و تحلیل و نمره دهی و تکمیل دفاتر کلاسی.
و هر کدام دستوری دارند در پی وی... از تعویض دو و چند باره‌ی شماره‌هایشان در شاد و درخواست عضویت دوباره و دغدغه‌ها و گله‌هایشان از این نرم افزار ناشاد!!!
و تو علاوه بر ۱۶ گروه درسی، ۳۰۰ گپ در پی وی داری و لیست مخاطبینت پر شده از خلیلی ۸/۳ و خلیلی ۸/۶.
سرتان را به‌درد نیآورم... فقط همین قدر بگویم به عنوان یک معلم برایم قابل احترام است دغدغه‌های شما... مگر می‌شود معلم بود و بی دغدغه... دانش‌آموزی داشته باشی که بهت پیام داد که با گوشی همسایه در شاد بوده و حالا آنها بیرون رفته‌اند و براش غصه نخوری؟ یا هفته‌ی پیش دانش‌آموز دیگری به گوشیم زنگ زد که دیگر پدرم نمی‌تواند بسته‌ی نت بخرد... برای او هم غصه خوردم. راستی امروز دانش‌آموزم آمد پی وی و گفت من صبح‌ها گوشی ندارم، تا زمانی که پدرم از سرکار برگردد...
دیگر این که متاسفانه در این آموزش‌های مجازی، هیچ ضمانتی نیست که فایل و تصویر و وویس و مطالب ارسالی توسط دانش آموزان منتشر نشود و تپق‌ها و تکیه کلام‌هایم و... در پیج‌ها و گروه‌ها مورد تمسخر قرار نگیرد، هیچ حق و حقوقی هم برای پیگیری این موارد فعلا تعریف نشده است.
آری، به قول گفتنی؛ معلمی هنر است و در هنر علاقه و عشق حرف اول را می‌زند.
ما آب از سرمون گذشته، دیگه حریم خصوصی نداریم و شماره‌مون هم دست ۳۰۰ دانش آموز و خانواده هاشون هست.
ارادتمند شما...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر