بیش از ده ها اعتصاب کارگری که هم نشان از همبستگی نیروی کار در ایران است و هم در آینده نزدیک معترضین خیابان را تسخیر خواهند کرد، ما را با پرسش های زیادی روبرو می کند از جمله؛
آیا مطالبات صنفی کارگران به سرعت به مطالبات سیاسی منجر خواهد شد؟
آیا اعتصابات اخیر کارگران دارای وجه سیاسی هم است یا نه صرفا در چهار چوب مطالبات صنفی ست؟
ممکن است که رهبران میدانی اعتصابات اخیر بتوانند با هم مرتبط گردند؟ و به سرعت برق اعتصابات سراسری پا بگیرد؟
آیا بخشی از حامیان جنبش کارگری در داخل و خارج از کشور که اخیرا طی نشستی از اعتصاب کارگران حمایت کرده اند و به شعار
اعتصاب، اعتراض ، اتحاد ، تنها ره رهائی است، اصرار کردند، قادرند که ساختاری در حمایت از جنبش کارگری ایران بوجود آورند یا خیر؟
بهرحال کارگران به خوبی نشان داده اند که توانائی غلبه به اعتراضات و اعتصابات پراکنده را دارا هستند.
در اصل رشد خودآگاهی طبقاتی و آگاهی اجتماعی و سیاسی کارگران به حدی ست که راهبرد نفی خصوصی سازی و در عین حال برپائی اعتصابات منطقه ای را در حال حاضر دارا می باشند.
در اصل تجربه روزهای گذشته کارگران جنوب ایران با در نظرگیری نزدیک به دو ماه اعتصاب کارگران نیشکر هفت تپه نشان میدهد؛
یکم – اعتصابات سراسری کارگران در ایران صرفا از مجرای اعتصابات منطقه ای ممکن و میسر است.
دوم – در اعتصابات منطقه ای کارگران چه در جنوب ایران چه در استان مرکزی و یا دیگر مناطق، مطالبات صنفی عمده خواهد بود
و نیروی های سرکوب گر قادر نخواهند شد که براحتی اعتصابات منطقه ای را سرکوب نمایند اما با وارد شدن کارگران به اعتصابات سراسری ما تلفیقی از مطالبات صنفی و سیاسی را شاهد خواهیم بود.
سوم – به نظر میرسد که کارگران و کلان نیروی کار ایران یعنی معلمان، پرستاران، کارگران نفت و پتروشیمی و معادن، کارخانه های بزرگ فولاد و نیشکر هفت تپه و …، قادرند نیروی موثر و موتور اصلی جنبش اجتماعی ایران، گردند.
بنابر این طبقه متوسط به طور کلی بویژه لایه های میانی و پایین آن راه و مسیری جز همراهی با نیروی کار ندارد و با قرار گرفتن در چنین مداری، همبستگی اجتماعی و ملی در پیوند با همبستگی طبقاتی امکان گذر از جمهوری اسلامی را ممکن می کند.
چهارم – همبستگی طبقاتی – اجتماعی و ملی در ایران هم اکنون از مجرای همبستگی طبقاتی به برگ و بار خواهد نشست. چرا که هم به لحاظ کمیت و هم از نظر کیفیت و توان، نیروی کار ایران – کارگران معلمان و پرستاران – محور تحول در ایران است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر