۲۱ خرداد ۱۳۳۶ در صحنه کرماشان( کرمانشاه) به دنیا آمد.او را خلیل نام گذاشتند و تنبور نواز چیره دست سال های بعد شد.
سید خلیل عالی نژاد به رسم آیین یارسان نزد پدرش سید شاهمراد مشق تنبور کرد و بعدها با تنبورنوازان به نام آن دوران سید نادر طاهری و سید امرالله شاه ابراهیمی آموختن و نواختن تنبور را ادامه داد.
مدتی بعد سرپرست گروه تنبورنوازان صحنه شد و در آن سال ها هم در رشته موسیقی از دانشکده هنر فارغ التحصیل شد.
او دستگاه های موسیقی ایرانی را به خوبی می شناخت و تسلط کافی داشت.آواز را از مکتب میرزا حسین خادمی آموخت و از نادر نادری دف آموخت و تار را از کیخسرو پورناظری.
افزون بر نوارندگی تنبور به ساخت سه تار و تنبور هم پرداخت و سازهای ساخت خود را منقش به مهر شیدا کرد.
در میانه ی دهه ۱۳۷۰ سید خلیل گروه باباطاهر را تشکیل داد و در اجلاس هنرهای دینی تهران در سال ۱۳۷۵ خوش به اجرای برنامه پرداخت و خوش درخشید.این برنامه بعدها در قالب ویدیو یی با نام‌زمزمه قلندری در اختیار عموم قرار گرفت و عایدات آن به نفع خیریه کهریزک قرارگرفت؛
هر چند اجرای مشترک سید و شهرام ناظری با نام سخن عشق در آن سالها هم خودی نشان داد.
سید تنبور نواز که از رهبران آیین یارسان بود هم در سلوک شخصی اش متفاوت بود و هم دگراندیشی بود که خلاف عادت آمد.او سال ۱۳۷۹ به سوئد رفت و در ۲۷ آبان ۱۳۸۰ در شهر گوتنبرگ به دست افراد ناشناس به قتل رسید و خانه و جسم اش به آتش جهل کشیده شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر